Het onderwerp handelt over de verdeeldheid tussen Palestijnen onderling; het gaat dus niet over Israël en de Palestijnse gebieden. Het gaat over een vraag die doorgaans niet gesteld wordt: waarom zijn Palestijnen soms banger voor elkaar dan voor de Israëliërs? De broederstrijd blijft verborgen achter de schermen van de wereld-politiek, terwijl de gewone Palestijn er dagelijks schade van ondervindt.
Tien jaar na de burgeroorlog tussen Hamas en Fatah stevenen de Palestijnen af op hun eigen tweestatenoplossing. Els van Diggele bezoekt dissidenten en andere goed geïnformeerde onafhankelijke Palestijnen: mensen met lef, die vrijuit spreken. Ze woonde in Ramallah en maakt ons met beurtelings humor en ernst deelgenoot van haar speurtocht in de Palestijnse gebieden, waar niets is wat het lijkt.
Els van Diggele (1967) is historica, journaliste en Israël- en Palestinadeskundige. Ze schreef van binnenuit en ter plaatse een drieluik: Een volk dat alleen woont, over onderlinge ruzies in de Israëlische samenleving; Heilige ruzies, over onderlinge conflicten in de christelijke gemeenschappen; en: We haten elkaar meer dan de Joden, over tweedracht in de Palestijnse samenleving. Het laatste deel verscheen eind 2017 bij uitgeverij Atheneum.
Er zijn nog geen reacties. Bent u de eerste?